Meer dan een half jaar geleden stuurde ik u een brief die, zoals nu blijkt, niet tot bij u geraakte. Ik hoop dat het deze keer wel lukt.
Het proces - absoluut kafkaiaans - is enigszins vertraagd. Ik dacht zelfs voor een moment: dit gebrek aan talent... is het natuurlijk, is het “de manier waarop het altijd gaat”, of is het een soort van duivels plan dat rekent op de psychische vermoeidheid van de samenleving, die moe wordt van het reageren op gebeurtenissen die langzaam en slapjes vooruitgaan, zoals als in een slecht theaterstuk. Wel, er zijn twee spelers, u en Platon Lebedev, die deze nare droom af en toe doorbreken.
Door het zo te doen, creëren ze een constant gevoel dat er een spel wordt gespeeld met levende mensen en niet met schaduwen of geesten. Misschien poppen? Niet mensen, maar een soort zeepbellen, zou je kunnen zeggen - het zouden personages van Gogol kunnen zijn, indien ze niet zo pijnlijk talentloos waren geënsceneerd. Nee, nee, het is duidelijk dat het de bedoeling is om het proces te vertragen, om u zeker niet vrij te laten.
En wat zegt u daarvan, Michail Borisovitsj: is dit een slechte prestatie van de regisseur van de show of een listige zet die rekent op de onvermijdelijke vermoeidheid van de publieke opinie? In de hoop dat de hele wereld dit proces zal vergeten? Maar het zal niet worden vergeten. Het zal in de geschiedenisboeken van het land komen, net zoals de processen van Sinjavskij en Daniel.
Onlangs nog was ik op een receptie bij generaal Kalinin [60] voor de boeken voor de kinderen van de kolonies, we verzamelden 62 pakketten. Voor de eerste keer in mijn leven zag ik een generaal van dit agentschap. De generaal gaf mij de indruk van een levende, goed opgeleide en professionele persoon. Ik begrijp dat het beheer van het federale strafrechtelijke systeem geen liefdadigheidsorganisatie van dames voor dak- en thuisloze katjes is, maar toch...
En wat denkt u, Michail Borisovitsj, dit spervuur van straffen dat over u heen komt, die levensbedreigende en belachelijke aanvallen die zich voordoen - op welk niveau wordt dat georganiseerd: de plaatselijke gevangenisautoriteiten of het hoogste niveau? Of komt het van een bisdom? Ik bedoel het Kremlin, natuurlijk.
Ik wil u op geen enkele wijze in een moeilijker positie brengen dan deze waarin u zich reeds bevindt. Daarom hoeft u op deze vraag niet te antwoorden indien u dat niet wil.
Toen Dmitrij Medvedev president werd, stelden alle buitenlandse journalisten die ene vraag die hen bezig hield: wat te denken over de nieuwe president? Maar wat kan iemand antwoorden die de luxe heeft van daar helemaal niet aan te moeten denken - niet over de oude, en ook niet over de nieuwe? Er zijn veel interessanter dingen in het leven. Maar ik heb altijd hetzelfde antwoord gegeven: we zullen binnenkort te weten komen hoe de nieuwe president is: als ze Chodorkovskij vrijlaten, dan hebben we een andere president, en zo niet, dan hebben we geen nieuwe president. Ziehier een raadsel van de sfinx voor u!
En u, Michail Borisovitsj, in uw verborgen wereld, excuseer me, hebt u het gevoel dat de macht veranderd is, of is ze zelfs niet een beetje veranderd?
U heeft een opmerkelijke bestemming, Michail Borisovitsj: u heeft reeds verschillende levens gehad en ik hoop dat er nog een uitstekend stukje leven op jou wacht - in het bedrijfsleven en in het publiek, of particulier en gesloten, maar in ieder geval, uw leven zal zinvol en creatief zijn. Ik kan mij u niet voorstellen als een gepensioneerde. Hoe stelt u zich uw leven voor wanneer u vrijkomt? Nu verdedigt u zichzelf en u doet het prachtig. Wat gaat u doen als u weer thuis bent?
Ongeveer een maand geleden was ik in het Lyceum voor weeskinderen in Koralovo, dat u heeft opgericht. Er is daar een nieuwe directeur, een heel goed en slim persoon. Marina Filippovna en Boris Moisejevitsj [61] worden omringd door kinderen, en het is duidelijk te zien wat voor wonderlijke relatie ze hebben. Zij hebben zich verdedigd tegen de idiote belasting op het overlevende ouders van de wezen, en het hele lyceum is een soort van belichaamde sociale utopie. Ik zag de sporen van uw filantropie - vaak specifieke sporen. Een prachtige zaak is vernietigd. Ik heb het niet over uw bedrijf. In dit geval ben ik geïnteresseerd in u, en niet in het geld dat ze van u wegnamen.
De ouders van Michail Chodorkovskij
Wat gaat u doen wanneer u vrijkomt? Ik kan me niet voorstellen dat u geen plannen voor de toekomst zou maken.
Ik wens u een sterke gezondheid en geduld. Het ontbreekt u zeker niet aan moed en kracht. Tot ziens in vrijheid.
Ljoedmila Oelitskaja
Noten
[60] Generaal Joerij Kalinin (°1946) is een Russische generaal die in 1970 een carrière startte in het Russische penitentiaire systeem. In de periode 1998-2004 was hij vice-minister van Justitie. Nadien werd hij directeur van de Federale Penitentiaire Diensten. In april 2009 werd hij opnieuw vice-minister van Justitie.
[61] Marina Filippovna Chodorkovskaja (°1934) en Boris Moisejevitsj Chodorkovskij (°1933) zijn de ouders van Mikhail Chodorkovskij, zij staan aan het hoofd van het lyceum voor wezen dat hij heeft opgericht in Koralovo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten